Als jager krijgt schrijver Pauline de Bok vaak veel en heftige kritiek. Maar met hun heilig geloof in hun eigen inzichten, zijn deze critici, volgens haar, willens en wetens blind voor andere manieren om de plaats van de mens in de natuur te beschouwen.

Speciaal voor de Hubertuseditie van De Jager koos Pauline de Bok een fragment uit haar nieuwe boek De poel, waarin ze reflecteert op de verhouding tussen mens, wild en natuur.

Mijn eerste everzwijn heb ik geschoten met droge ogen. Sterker nog, ik was vervuld van een geluksgevoel dat ik niet kende. [...] en al snel kreeg het gezelschap van het besef dat ik definitief een grens had overschreden...

Am 26. Juni 2010 hielt Axel Kahrs in Wittenhagen (Mecklenburg-Strelitz) seine Laudatio auf Blankow oder Das Verlangen nach Heimat anlässlich der Auszeichnung der Autorin Pauline de Bok mit dem Annalise-Wagner-Preis.

Voor het dubbeldikke zomernummer van De Groene Amsterdammer, thema »Dieren & wij«, schreef ik een essay over het moderne jagen: deel zijn van de natuur, duurzaam vlees en toegepaste natuurbescherming.